2016-cı ildəki Aprel döyüşlərinin başa çatmasından dörd gün keçmişdi. Redaksiya rəhbərliyi mənə tapşırıq verdi ki, xalqın bu ədalətli müharibədə ordunun və Ali Baş Komandanın yanında olduğunu nümayiş etdirən çoxsaylı məktublardan bir neçəsinin əsasında qəzet materialı hazırlayım. Təxminən, əlli məktuba nəzər saldım. Həqiqətən, Aprel zəfərimiz xalqı heç zaman olmayan bir şəkildə ruhlandırmışdı.
Həmin məktublarda mənim ürəyimi daha çox riqqətə gətirən məqam isə yaşlı nəslin nümayəndələrinin də erməni təxribatlarına cavab vermək üçün hərbçilərimizin yanında olmaq, düşməndən ən azı Xocalı soyqırımının qisasının alınmasında iştirak etmək istəyi idi. Məsələn, aprelin 8-də dövlət başçımızın ünvanına Zərdabdan gəlmiş “Mirağa Bağırov və başqalarından” adlı məktubda oxumuşdum: “Bütün Azərbaycan xalqı kimi, biz zərdablılar da torpaqlarımızın azad edilməsində qazanılan qələbə müjdəli xəbərlərdən fərəhlənir və qəlbimiz qürur hissi ilə döyünür. Bu fərəh hisslərini xalqımıza yaşatdığınız üçün Sizə minnətdarıq. Bütün bu qələbələr Sizin apardığınız sağlam və uğurlu siyasətin nəticəsidir. Səfərbərlik elan olunarsa, Sizin bütün əmr və tapşırıqlarınızı yerinə yetirməyə daim hazırıq”.
Məktub təkcə sətirlərin vətənpərvərlik hissləri ilə dolu olması, rayon sakinlərinin dövlətçiliyimizə sədaqətdən yaranan ürək çırpıntılarını dilə gətirməsi ilə deyil, fikirlərin səlisliyi və rəvanlığı ilə də diqqət çəkirdi. Sonra zərdablı dostlarımızın köməyi ilə öyrəndim ki, 74 yaşlı Mirağa Bağırov Azərbaycan Dövlət Universiteti jurnalistika fakültəsinin məzunudur. Uzun illər Zərdabda çıxan “Əkinçi” qəzetində korrektor, ədəbi işçi, məsul katib, redaktor müavini vəzifələrində çalışıb və hətta xeyli müddət baş redaktoru da əvəz edib. Sonralar rayon icra hakimiyyətində və dövlət arxivində çalışıb. Ömrünün sonuncu illərində isə Zərdab Rayon Ağsaqqallar Şurasının sədri idi.
Bu sətirlərin qələmə alınmasının səbəbi isə sosial şəbəkələrdə dəyərli həmkarımız Mirağa Bağırovun dünyasını dəyişməsi barədə məlumatla yanaşı, onun bir sıra şeirlərinin də verilməsi oldu. Qeyd edək ki, bu həmkarımıza göstərilən rəğbət təkcə yaxşı jurnalistliyindən və ya fəal ictimaiyyətçiliyindən yox, həm də həqiqətən Həsən bəy Zərdabinin və ulu “Əkinçi”nin varisi olan müasir “Əkinçi”nin adına layiq söz adamı olmasından qaynaqlanır. Öyrəndik ki, Mirağa Bağırovun “Məndən qalan söz” adlı şeirlər kitabı da var.
… O, hələ bir yaşı olanda atasının cəbhədən gəlmiş “qara kağızı”nın mənasını başa düşməmişdi. Çox sonralar isə həmin mövzuda yazdığı şeir onun ilk oxucusu olan əzizlərinin və dostlarının ürəyini ağrıtmışdı. Məlum olduğu kimi, faşist Almaniyasına qarşı aparılan müharibənin ilk illərində həlak olanların harada dəfn edildiyi bilinmirdi. Mirağa yetkinlik yaşında qələmə aldığı “Ata hardasan?” adlı şeirində həmin hisslərini belə dilə gətirmişdi:
Həyata gözümü açdığım andan
Yaxamdan dördəlli yapışdı hicran.
Amma, həmin şeiri kifayət qədər nikbin notlarla bitirir:
Xəbər alıb ötən hər qərinədən,
Nəhayət, yerini öyrənmişəm mən –
Sən elin qəlbində, ürəyindəsən…
Onun, həqiqətən, söz adamı olduğunu şeirlərində hiss etdik. Ancaq sevinci başından aşıb-daşanda da, gülüşlərinə qəm qarışanda da dostlarına “Mənə şeir oxuyun…” deməsi daha dərin mətləblərdən xəbər verirdi:
Ömrə son akkordu vurarsa zaman –
Soyuq məzarımla qucaqlaşanda
Mənə şeir oxuyun…
Yaşıdları kimi, onun da əsgərliyi doğma Vətəndən uzaqlarda keçib. Əsgərlik şeirlərindən birində yazır:
Axşamdır… iki dost enmişik çaya,
Bu vaxtlar Volqanın özgə hüsnü var.
Günəş son şüasın yaydıqca suya
Utancaq qızlartək qızarır sular.
Onu tanıyanlar deyirlər ki, Mirağa Bağıron harada, hansı vəzifədə çalışsa da, yeganə qazancı söz olub. Hətta “əkinçilik” edəndə də.
İttifaq MİRZƏBƏYLİ
