Arxasız bilmədim heç vaxt özümü,
Atam bu dünyadan köçənə qədər.
Yaşlı görməmişdi kimsə gözümü,
Atam bu dünyadan köçənə qədər.
***
Qapımı döysəydi əgər ehtiyac,
Tapardı dərdimə o anda əlac,
Fələk də heç məndən alammazdı bac,
Atam bu dünyadan köçənə qədər.
***
Hər sözü, kəlməsi nəsihət idi,
Ədalət, mərhəmət, məhəbbət idi,
Qismətim dünyada səadət idi,
Atam bu dünyadan köçənə qədər.
***
İndi bildim mənə necə gərəkmiş,
Qəlb evimə dayaq imiş, dirəkmiş,
Əlniyyət, ürəyim dərd-qəm çəkməmiş,
Atam bu dünyadan köçənə qədər.
Əlniyyət ƏLİYEV
Zərdab Rayon Mədəniyyət Evinin bədii rəhbəri
