Onun doğum günü özünü Onun yolunda hesab edən kimin doğum günü deyil ki? Biz hamımız Onunla eyni gündə doğulmadıqmı?! Biz hamımız Allah-Təaladan öz mərhəməti ilə yanaşı Onun da şəfaətini diləmədikmi? Biz hamımız bulud kölgələrinin belə insana sığınacaq olmadığı o gündə Onun bayrağının altına sığınmaq təmənnası ilə çırpınmadıqmı? Onun hovuzunun kənarında, Onun dizinin yanında özümüzə yer tapıb, əbədi səadətə qovuşmağı həyatımızın misilsiz istəyi olaraq görmədikmi?
Onu tanıyanlar Onu öz canlarından çox sevdilər, “Canım qurban olsun Sənin yoluna”, “Ayağının tozunu tapıb, üzümə sürə bilsəydim”, “Qapında Kıtmirin, köpəyin olum, bu şərəfi bu quluna layiq görərsənmi, ya Rəsulullah?” söylədilər, söyləyirlər, söyləyəcəklər.
– Ya Rəsulullah, Sənə dost olmaq Haqqa dost olmaqdır. Haqq-Təala Sənin vasitənlə insanlığa göndərdiyi Qurani-Kərimində “Allaha inananlar Onun Rəsuluna itaət etsinlər” buyurmadımı?- Əlbəttə buyurdu. Səni sevmək Allahı sevməkdir. “Hər kəs sevdikləri ilə birlikdə olacaq”-deyib insanlığa elə bir müjdə verdin ki, qarşılığında adamın min canı olsa, minini də muştuluq verməyi gələr.
***
Əvvəlcə O gəlməliydi ki, ardınca da uca səmalardan bir Ramazan günü Qurani-Kərimin əmrləri Hira mağarasından başlayıb ayə-ayə, surə-surə insanlığın ruhuna endirilməyə, adəm oğlu ilə bütövləşməyə, qarışmağa, qovuşmağa başlasın.
Onun doğum günü ədalətin təntənəsidir; işığın zülmət, insanlığın cəhalət, varlığın yoxluq, sevginin nifrət, ədalətin zülm.., üzərində zəfər bayramıdır; dünyanın rənginin, mahiyyətinin, səmtinin dəyişdiyi, hər şeyin yaxşıya, xeyirə yön aldığı gündür. “Bu günü bir adamın adı ilə məhdudlaşdırmaq az olar” demək gəlsə də dilimə, o “bir adam” Sən olunca “Sənə bu dünya fəda, sənə canlar fəda, sevən könüllər fəda” demək keçdi içimdən. Bu dəfə də “Sən qəbul etməzsən” qorxusu sardı ruhumu.
***
İnsan nəyin təşnəsidirsə, yuxusunda da onu görür. Sən Onu çox düşünsən, layiqincə sevə bilsən, yuxuna gələr, bu gəliş həyatına rəng qatar. Onu görmədən sevmək bir başqa duyğu yaşadır könül sahiblərinə. Sevmək, həm də necə sevmək, Yunus dədənin təbirincə, Veysəl Qarani kimi “araya-araya bulsam izini, İzinin tozuna sürsəm üzümü” təşnəsi, həsrəti ilə sevmək…
Əsl sevgi gələndə aradan zaman və məkan fərqləri qalxır. Allah sevməyi əmr edir və sevənləri də uca tutur, böyük sevgilərə də böyük mükafatlar vəd edir. Onu canından çox sevənlər, hər işdə ona bənzəyənlər, Mövlanalar, Yunus Əmrələr, Mehmet Akiflər Onun qardaşları deyillərmi?! İnanıram ki, bu gün də dünyamızda onun qardaşları var, sabah da olacaq.
Qurani-Kərim şəhidlərə ölü deməyi yasaqlayır və onların Allah qatında diri olduqlarını, naz-nemət içində olduqlarını müjdələyir.
***
Nə yaxşı Sən varsan, nə yaxşı ki, ruhumuz nurunla isinir, nurunla baxırıq dünyaya. Sənin olmadığın dünyada, dünyasında sən olmayanlara eyvah, eyvah, eyvah…
Səni tanıyan sevginin nə olduğunu anladı, Səni tanıyan həyatın dadını duydu ruhunda, Səni tanıyan özünü tanıdı, yolunu tanıdı, varacağı son mənzilini tanıdı… Sən həyatın dadısan, Sənsiz həyat zəhər dadar damaqlarda. Şairlər Səninlə coşdular, adına şeirlər yazıldı, adına kitablar bağlandı. Onlar sənə bir şey qazandırmadı ki. Sənin adın bərəkət toxumu kimi onların ruhunu, duyğularını, yazdıqlarını dəyərləndirdi, şərəfləndirdi, yüksəltdi.
Onun doğum günü təkcə Onun yox, Onun üzü hörmətinə yaradılmış dünyanın və dünyanın içindən gəlib keçmiş və gəlib keçəcək hər kəsin doğum günüdür.
Onun doğum günü kimin doğum günü deyil ki?… rast gələndə üzümüzə təbəssümlə baxıb keçən gəncin, ağacın yanında dayananın, bir qədər o tərəfdə kitab oxuyanın, ağlayan körpənin, qatarın son pəncərəsindən əl yelləyib dumanlar içində gözdən itənin, sənin, mənim…
***
Bu gün müsəlmanlar niyə geri qalırlar? Necə olur ki, Avropa elmdə, texnologiyada öndə getdiyi, bütün insanlığın müşkülünü asanlaşdıracaq kəşflər etdiyi halda müsəlmanlar onları təqlidçilikdən irəli gedə bilmirlər? Qərbdə təkcə insanların deyil, heyvanların da haqqı qanunla və həqiqətdə qorunduğu halda özünü müsəlman adlandıran ölkələrdə zülm boğaza dirənir? Sualların sayını xeyli uzatmaq olar, amma cavablar təxminən eyni olacaq: Ona görə ki, özünü müsəlman adlandıranlar Quranı öz həyatından çıxarıblar; ona görə ki, İslam Peyğəmbərini tanımırlar, onun qoyduğu yolu (sünnəti-səniyyə) deyil, nəfsin istədiyi yolu seçirlər.
Bill Klinton ABŞ Prezidenti olarkən Türkiyəyə səfər etmişdi və orada keçirdiyi bir görüşdə söylədiyi söz heç yadımdan çıxmır: Əgər Məhəmməd Peyğəmbər bu gün yaşasaydı, dünyanın ən gözəl avtomobil zavodunu qurar, xanımını da zavodun rəhbəri təyin edərdi.
Klintonun o sözü ilə razılaşsaq da, razılaşmasaq da, mənim bildiyim bir şey var ki, o, Bizim Peyğəmbərimizi bizim çoxumuzdan daha düzgün təsəvvür edə bilir. Biz Onu tanımağa can atmırıq, biz Onu öyrənmirik, Biz, Onun kimi yaşamağa cəhd göstərmirik… Ən betəri, biz Onu tanımırıq. Onu tanısaq, hər şey yoluna düşər, çünki Onu tanıyıb sevməmək, pərvanəsi olmamaq, oturuş-duruşunu, həyatını Ona görə tənzimləməmək mümkün deyil. O elə bir gözəldir ki, O elə bir zirvədir ki, bəşər bu zamana qədər eləsini görmədi, görməyəcək də. Onun mürşidi Allah-Təala, əxlaqı Quran əxlaqı idi.
Sonradan gələn insanlar Onu görə bilmədikləri üçün Onun görən gözləri öpüb təsəlli tapıblar.
***
İstəsəydi, bəşər tarixinin ən böyük hökmdarı, ən zəngin adamı olardı, amma dünyada, dünya malında gözü yox idi ki. Hamıdan üstün olsa da, hamı kimi göründü, sadədən sadə bir ömür yaşadı. Təvazö və sadəlik onun həyat şüarı idi. Əshabına deyərdi:
“Xristianlar həzrəti İsanı həddindən artıq təriflədikləri kimi, siz də məni mədh etməkdə çox irəli getməyin. Mən Allahın bir quluyam. Mənim haqqımda Allahın qulu və Rəsulu deyin”.
Bir dəfə həzrəti Peyğəmbərimiz əsasına dayanaraq qohum-əqrəbasının yanına gəldi. Hamı ayağa qalxdı. O, bu hərəkətdən razı qalmadı və belə dedi:
“Yadların bir-birinə təzim üçün elədiyini siz mənə qarşı etməyin və mənim üçün ayağa qalxmayın”.
O, ətrafındakı adamlarla şirin-şirin söhbət edər, bəzən zarafatlaşardı da.
Xidmətçisi ilə yemək yeyər, oturub söhbət edərdi. Evinə gələn qonaqlara özü xidmət edərdi. Həbəşistan kralı tərəfindən bir heyət gəlmişdi. Onlara özü xidmət etməyə başlayanda ətrafdakılar etiraz etdilər.
– Bəsdir, ya Rəsulullah, – dedilər.
– Bunlar bizim əshabı-kirama çox hörmət etdilər, ilk mühacirləri yaxşı qarşıladılar. Mən onlara bunun əvəzini öz əllərimlə vermək istəyirəm. O, belə vəfalı idi.
***
Həzrəti Peyğəmbər aləmlərə rəhmət olaraq göndərildi, əbədi həyata aparan yolları göstərdi. O, heç kimin qəlbinə toxunmamış, heç kimə alçaldıcı nəzərlərlə yanaşmamışdır. Hamıya Allah qarşısında müti qul, bəşər qarşısında ədalətli və dürüst olmağı öyrətdi. Hidayət, nur, rəhmət və fəzilət dolu təmiz bir həyatdan sonra əbədiyyət aləminə köçdü. Arxasında dünya malı deyil, Qurani-Kərim kimi sarsılmaz rəhbər, yaddaşlara köçürdüyü misilsiz bir həyat və bir də insanları hər zaman doğru yola dəvət edən xeyirli bir nəsil miras buraxdı.
Ona, əhli-beytinə, əshabına Allahın salamı olsun!
***
Yəmənə vali göndərdiyi Muaz bin Cəbəl ayağını üzəngiyə qoyanda Rəsulullah ona belə öyüd verir: “Ey Muaz, insanlara qarşı əxlaqını gözəlləşdir”.
Rəsulullah buyurmuşdur:
– Ən xeyirliniz əxlaqca ən gözəl olanlarınızdır.
-Yaxşılıq gözəl xasiyyətdir. Günah isə vicdanı rahatsız edən, adam içində gizlədiyi və insanların xəbər tutmasını istəmədiyi şeydir.
– Su buzu əritdiyi kimi gözəl əxlaq da günahları əridir. Sirkə balı çürütdüyü kimi pis əxlaq da yaxşı əməli çürüdür.
– Mənim yanımda ən sevimliniz əxlaqca ən gözəl olan və ətrafdakılarla xoş davranandır ki, o, ətrafdakıları sevər, ətrafdakılar da onu sevər. Mənim yanımda ən az sevilənləriniz isə çuğulçuluq edən, dostların arasını vuran və təmiz şəxslərdə qüsur axtaranlardır”.
– İmanca möminlərin ən kamili əxlaqı ən gözəl olub, ailə üzvlərinə qarşı ən yumşaq və lütfkar davranandır”.
– Allahım, təfriqə və aravuruculuqdan, ikiüzlülük və pis əxlaqdan sənə sığınıram”.
Əli Çərkəzoğlu, ZAMAN
