Bir dərviş kənd-kənd gəzirdi. Bir gün bir kəndə çatdı. Əvvəlcə bu kəndin qəbiristanlığına getdi. Gözləri qəbir daşlarındakı rəqəmlərə sataşdı. Daşların üzərində 5, 522, 336, 7, 4979 kimi rəqəmlər yazılmışdı. Uzun-uzadı fikirləşsə də bu rəqəmlərə bir məna verə bilmədi. Nəhayət kəndin ağsaqqalının yanına getdi. Ondan bu rəqəmlərin sirrini soruşdu. Çünki bu rəqəmlər nə saata, nə aya, nə də ilə uyğun gəlirdi. Kəndin ağsaqqalı əvvəlcə gülümsədi. Sonra cavab verdi: “Biz körpə doğulanda belinə bir ip bağlayırıq. Ömrü boyu etdiyi hər yaxşılıq üçün bu ipə bir düyün vururuq. Öləndən sonra da belindəki düyünləri sayıb qəbir daşına yazırıq”… Ancaq dərviş onun dediklərindən bir şey başa düşməmişdi. Odur ki, qoca sözünə davam etdi: “Beləcə onların nə qədər yaşadığını öyrənirik. Çünki əslində həyat etdiyimiz yaxşılıqlardan ibarətdir”…
İndi siz də düşünün ki, belinizdə bir ip var və bir gün bu düyünləri sayacaqlar…
